از زمان تاسیس اولین صندوق شاخصی دنیا کمتر از 50 سال می‌گذرد. با این حال، این گونه صندوق‌ها در ایران هنوز تا حدودی ناشناخته هستند. در کشور ما 5 صندوق شاخصی مبتنی بر شاخص کل و یک صندوق شاخصی مبتنی بر 30 شرکت بزرگ وجود دارند اما جای خالی یک صندوق شاخصی که واقعا مبتنی بر شاخص هم وزن باشد، خالی بود.

حالا صندوق شاخصی هم وزن کیان قرار است این جای خالی را پر کند. اما شاید این سوال پیش بیاید که صندوق شاخصی هم وزن چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ در ادامه به اهمیت این صندوق خواهیم پرداخت و توضیحاتی در خصوص آن ارائه می‌کنیم.

شاخص هم‌وزن چیست و چگونه ساخته می‌شود؟

«شاخص کل (هم وزن)» که به اختصار «شاخص هم وزن» نامیده می‌شود، شاخصی است که بازدهی آن برابر با سبدی است که از تمام سهم‌های بورس اوراق بهادار تهران (شامل تابلوی اول و دوم) به مبلغ مساوی تشکیل شده باشد. به دلیل این که فرآیند وزن‌دهی به شرکت‌ها مستقل از اندازه‌ی بازار آن‌ها انجام می‌شود، وزن و در نتیجه تأثیر شرکتی مانند فولاد مبارکه (فولاد) با ارزش بازار حدود 14 میلیارد دلار (در تاریخ تهیه این گزارش) با شرکتی مانند جام دارو (فجام) با ارزش بازار حدود 15 میلیون دلار در محاسبه بازده شاخص، یکسان خواهد بود.

چرا شاخص هم‌وزن عمدتاً نماینده‌ی سهام کوچک است؟

در زمان تهیه‌‌ی این گزارش 437 شرکت در دو بازار بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده‌اند. 30 شرکت بزرگ بیش از 65% از ارزش بازار کل بورس را تشکیل می‌دهند. در نتیجه بازدهی شاخص کل بیشتر متأثر از بازدهی شرکت‌های بزرگ است و وابستگی کم‌تری به شرکت‌های کوچک دارد.

اما در محاسبه‌ شاخص هم وزن، درست است که هر یک از شرکت‌های کوچک تأثیر برابری با شرکت‌های بزرگ در بازدهی شاخص هم وزن خواهند داشت، اما با توجه به این که تعداد شرکت‌های کوچک بازار بورس نسبت به شرکت‌های بزرگ بیشتر است، بخش عمده‌ی بازده شاخص، متأثر از شرکت‌های کوچک خواهد بود.

چرا مدیران دارایی به انعکاس بازدهی شرکت‌های کوچک بازار بورس اوراق بهادار در پورتفولیوی خود نیاز دارند؟

پتانسیل بازدهی بیشتر شاخص هم‌وزن: شاخص هم وزن به عنوان یک کلاس دارایی جدید، با قرار دادن پورتفولیو در معرض بازدهی شرکت‌های کوچک، گزینه مناسبی برای متنوع‌سازی است. به دلیل نقدشوندگی کم و ارزش بازار نسبتاً پایین شرکت‌های کوچکتر، مدیران دارایی بزرگ از مزیت بازدهی بهتر آنها بی‌بهره بوده‌اند.

شاهد این امر، مشارکت بسیار پایین تحلیلگران در پوشش شرکت‌های کوچک در گزارش اجماع تحلیلگران است. کوچک بودن شرکت‌ها، پتانسیل رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های بزرگ برای آنها ایجاد می‌کند. همه شرکت‌های بزرگ در دوران ابتدایی فعالیت خود، کوچک بوده‌اند و توانسته‌اند با خلق ارزش و ورود به بازارهای جدید، بزرگ شوند.

اما شرکت‌های بزرگ دیگر نمی‌توانند با همان بازار و محصولات، طبق آهنگ گذشته رشد کنند. بنابراین، در صورتی که شرکت های کوچک عملکرد مناسبی از خود نشان دهند، ورود سهامداران حقوقی بزرگ به آنها می‌تواند عامل ایجاد بازدهی مازاد بر میانگین بازار باشد.

ترکیب باکیفیت شرکت‌های حاضر در صندوق شاخصی هم‌وزن: محدودیت‌های وضع شده برای حضور شرکت‌ها در بازار اول و دوم بورس اوراق بهادار تهران، ترکیبی از شرکت‌های باکیفیت‌تر را در این دو بازار گرد هم آورده است. بالاتر بودن سابقه فعالیت، سرمایه، نسبت مالکانه، شفافیت و شناوری، سودآوری در دوره‌های مالی اخیر و عدم وجود زیان انباشته، از فاکتورهای مهم شرکت‌های حاضر در این دو بازار است.

تشکیل صندوقی شاخصی به صورت هم‌وزن از بین این شرکت‌ها - در مقایسه با همه شرکت‌های حاضر در تمام بازارهای بورس و فرابورس - پتانسیل بازدهی متناسب با ریسک بیشتری در پیش‌روی سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد.

مطالعات فاما و فرنچ تاییدی بر این است که شرکت‌های ارزشی و کوچک، در بلندمدت همواره بهتر از کل بازار سهام عمل کرده‌اند. ضمناً مدیریت نیمه‌فعال صندوق شاخصی کیان (امکان انتخاب نماینده‌ی هر صنعت توسط مدیر صندوق)، پتانسیل کسب بازدهی مازاد بر شاخص کل (هم وزن) بدون تحمیل ریسک بیشتر به سرمایه‌گذار را ایجاد می‌کند.

استفاده از مزیت صرفه‌جویی در هزینه‌های صندوق: منافع صندوق‌های شاخصی محدود به وزن بالاتر سهام کوچک و پتانسیل بازدهی بیشتر آنها نیست. سرمایه‌گذار می‌تواند با خرید واحد‌های صندوق شاخصی هم ‌وزن، همزمان با کسب بازدهی متناسب با شاخص کل (هم‌وزن)، در کارمزد خرید و فروش نیز صرفه‌جویی کند.

ضمناً مدیریت نیمه‌فعال صندوق و تغییر دوره‌ای و محدود ترکیب دارایی‌های آن، هزینه‌های ثابت و متغیر مدیریت آن را کاهش می‌دهد.

چرا صندوق‌های شاخصی از بیشتر مدیران دارایی با استراتژی فعالانه، بهتر عمل خواهند کرد؟

ریسک و بازده بازار سهام ایران به عنوان یک کلاس دارایی، نسبت به گزینه‌های دیگر سرمایه‌گذاری از جمله اوراق مشارکت، زمین و طلا وضعیت بهتری داشته است. عملکرد 8 سال اخیر شاخص بورس تاییدی بر این مدعاست.

در طول این 8 سال بیشترین افت (Maximum Drawdown) طی حداکثر یک سال برای بورس 48% (از مرداد 99 تا خرداد 1400) بوده اما بیشترین افت نرخ دلار 50% بوده که در مهر سال 97 و در کمتر از 3 ماه (با سرعت بیشتری نسبت به افت بورس) اتفاق افتاد.

این موارد نشان‌دهنده‌ی این موضوع است که سرمایه‌گذاری در بورس اگرچه بیشترین بازده را نصیب سرمایه‌گذاران کرده اما سرمایه‌گذاران لزوماً بیشترین افت را تجربه نکرده‌اند. به‌علاوه، بازدهی سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های بورسی، در مقایسه با بازدهی سرمایه‌گذاری در آپارتمان، علاوه بر اینکه بیشتر است، نقدشوندگی بسیار بهتری نیز دارد. نکات مطرح شده در بخش‌های قبل نشان می‌دهد، عملکرد بازار سرمایه در ایران، عملکردی جذاب و قابل رقابت با سایر گزینه‌های سرمایه‌گذاری سنتی است.

ریسک بازار سرمایه ایران که آن را ریسک سیستماتیک می‌نامیم، قابل تحمل است و پذیرش آن بازدهی مناسبی را نصیب سرمایه‌گذاران می‌کند. نحوه مدیریت سبد سهام توسط سرمایه‌گذاران در بورس تهران در اغلب مواقع بدون توجه به ریسک و بازده سیستماتیک دارایی سهام بوده است.

آنچه در سبدهای سرمایه‌گذاری در ایران دیده می‌شود این است که بسیاری از مدیران سرمایه‌گذاری، ریسک سیستماتیک خود را نسبت به بازار کاهش داده‌اند (با انتخاب سطح وجه نقد زیاد در سبد) و در نتیجه، بازده سیستماتیک این بازار را دریافت نکرده‌اند و در عوض، به دلیل آنکه از ظرفیت‌های متنوع‌سازی بازار به میزان کافی استفاده نکرده‌اند، ریسک غیرسیستماتیک قابل توجهی در سبد آنها وجود دارد که لزوما به بازدهی متناسب با آن منتهی نشده است.

به عبارت دیگر، این سرمایه‌گذاران، با کاهش ریسک سیستماتیک که ریسک غیرقابل اجتناب در بازار است، ریسک غیرسیستماتیک خود را افزایش داده‌اند و نتیجه آنکه، هم از بازدهی سیستماتیک بازار محروم شده‌اند و هم احتمالا زیان‌هایی بسیار بیشتر از حداکثر زیان شاخص در طول یکسال متحمل شده‌اند.

ریسک غیرسیستماتیک، ریسک خاص شرکت‌ها و صنایع است. ریسک تغییر مدیریت شرکت‌ها، ریسک‌های عملیاتی خاص یک شرکت نظیر آتش سوزی، افزایش رقابت در صنعت و کاهش قراردادهای اخذشده توسط شرکت، تغییر قیمت محصولات یک شرکت خاص و نظایر آن، ریسک‌های غیرسیستماتیک بازار سرمایه را تشکیل می‌دهند.

ریسک غیرسیستماتیک، با ایجاد تنوع در سطح صنایع وشرکت‌ها، قابل اجتناب و حذف کردن است. در صورتی که سبدی متشکل از همه صنایع و شرکت‌های بازار داشته باشیم، این ریسک به طور خودکار حذف خواهد شد.

این دو تعبیر از ریسک غیرسیستماتیک و ریسک سیستماتیک برای همه فعالان بازار، بسیار آشناست. حتی اغلب سرمایه‌گذاران نیز به این نکته آگاهند که نباید ریسک غیرسیستماتیک زیادی در مدیریت سبد خود اتخاذ کنند. اما عملکرد مدیران صندوق‌ها در پذیرش ریسک غیرسیستماتیک زیاد در سبد‌های سهام، نشان می‌دهد، این مفهوم نیاز به تبیین بیشتر دارد.

به نظر می‌رسد باید تعبیر ملموس‌تری از این تعاریف، ارائه کرد. تعبیر ملموس‌تر ریسک غیرسیستماتیک، این است که به هر میزان که نسبت به اوزان موجود در شاخص بورس، انحرافی اتفاق بیافتد، مدیر سبد ریسک غیرسیستماتیک را در سبد خود پذیرفته است.

به‌عبارت دیگر، در صورتی که سبد سهام ما، دقیقا از شرکت‌های تشکیل دهنده شاخص بورس تشکیل شده باشد، ریسک غیرسیستماتیک سبد حذف می‌شود.

به‌عنوان مثال، در صورتی که وزن شرکت مخابرات در شاخص بورس، ۱۲ درصد، فولاد مبارکه ۶ درصد، ملی مس ۶ درصد و بانک پارسیان ۳ درصد باشد، هنگامی که سبد سهام ما، همین اوزان را در پرتفوی خود حفظ کند، ریسک غیرسیستماتیک آن صفر خواهد بود.

در صورتی که مدیر سبد، به‌جای آنکه ۱۲ درصد سبد خود را به مخابرات اختصاص دهد، این ۱۲ درصد را به سهم فولاد مبارکه تخصیص دهد، (جمعا ۱۸ درصد سبد خود را به فولاد مبارکه اختصاص دهد) خود را در معرض ریسک غیرسیستماتیک فولاد مبارکه قرار داده است.

اگر تغییر قیمت ارز، تغییر قیمت جهانی فولاد یا آتش سوزی احتمالی در فولاد مبارکه، شاخص را تنها ۶ درصد متاثر می‌سازد، او سه برابر در معرض این خطرات است و این همان مفهوم ریسک غیرسیستماتیک است.

آنچه در ادبیات سرمایه‌گذاری به عنوان اصلی بدیهی و اثبات‌شده مورد تاکید قرار گرفته این است که «کسی به خاطر پذیرش ریسک غیرسیستماتیک، پاداش و بازدهی دریافت نمی‌کند و بنابراین، باید از پذیرش ریسک غیرسیستماتیک، دقیقا با همین تعریف ملموسی که ارائه شد، اجتناب کند.» این موضوع به قدری بدیهی است که در صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام که در ابعاد چند ده میلیارد دلاری در آمریکا فعالیت می‌کنند، کمتر صندوقی می‌توان یافت که سهم ریسک غیرسیستماتیک آن از کل ریسک‌های صندوق، بیش از 5 درصد باشد.

اجتناب از ریسک غیرسیستماتیک به معنی سرمایه‌گذاری غیر فعالانه و کاملا منطبق با شاخص نیست. در صورتی که سبد سهام به‌اندازه کافی متنوع باشد، می‌توان ریسک غیرسیستماتیک را تا حدامکان کاهش داد بدون آن که التزام دقیق و ریاضی وار به اوزان شرکت‌ها و صنایع موجود در شاخص داشته باشیم.

در صندوق‌های فعال و بزرگ آمریکایی که در بند قبل به آنها اشاره شد، میانگین گردش معاملات بیش از ۶۰ درصد است و در همین حال، ریسک غیرسیستماتیک آنها، به کمتر از ۵ درصد از کل ریسک آنها می‌رسد. این موضوع نشان می‌دهد در عین حالی که این صندوق‌ها ماهیتی فعال دارند، با ایجاد تنوع، ریسک غیرسیستماتیک خود را تا حد امکان کاهش داده‌اند.

این صندوق‌ها، به راحتی، صنعتی را از سبد خود حذف نمی‌کنند، وزن صنایع را در سبد خود با توجه دقیق و با آگاهی از وزن آن صنایع در شاخص مورد پیروی، تعیین می‌کنند و نسبت به ایجاد تنوع حداکثری و حضور شرکت‌ها و صنایع مختلف در سبد خود، تقید و اهتمام دارند.

مدیریت سبد سهام در ایران به گونه ای بوده است که بسیاری از سرمایه‌گذاران، از ریسک و بازدهی سیستماتیک این بازار محروم بوده‌اند. در عوض، مدیران این صندوق‌ها، با کاستن از ریسک سیستماتیک و افزودن به ریسک غیر سیسماتیک، ضمن کاهش بازدهی صندوق، ریسک بیشتری نیز نسبت به ذات بازار به سرمایه‌گذاران تحمیل کرده‌اند.

نتیجه آنکه، آنچه که به طور طبیعی و بدون صرف هزینه و ریسک مدیریتی در این بازار قابل حصول بود، با کیفیتی نامناسب در اختیار سرمایه‌گذاران قرار گرفته است.

به عنوان مثال بسیاری از سرمایه‌گذاران که سبد آنها در مرداد سال 99 متشکل از شرکت‌های خودروساز بود، زیان‌هایی غیرقابل‌قیاس در مقایسه با زیان بازار متحمل شده‌اند. مدیران صندوق‌ها، می‌توانند با توجه کافی به جنبه‌های سیستماتیک بازار سرمایه، ضمن حفظ کردن سطح ریسک سیستماتیک سبد سهام- که با کاستن وجه نقد از کل دارایی‌ها به دست می‌آید-، با متنوع سازی حداکثری، ریسک غیرسیستماتیک خود را به حداقل کاهش دهند.

استراتژی شاخصی: راه‌حلی برای دریافت ریسک و بازده سیستماتیک بازار سرمایه

همان طور که اشاره شد، در صورتی که امکان کسب ریسک و بازده سیستماتیک بازار برای سرمایه‌گذاران فراهم باشد، سرمایه‌گذاران در بلندمدت، احساس خوشایندی از بازار سرمایه خواهند داشت.

صندوق‌های شاخصی تلاش می‌کنند تا این عملکرد (ریسک و بازده) بازار سرمایه را به سرمایه‌گذاران بدهند. این صندوق‌ها، تلاش می‌کنند تا اولا با استفاده از تنوع حداکثری سبد، ریسک غیرسیستماتیک خود را به حداقل برسانند و ثانیاً با پرهیز از ورود و خروج مکرر و زمانبندی بازار، و اجتناب از نگهداری وجه نقد تا حد امکان، به طور کامل ریسک سیستماتیک بازار و در نتیجه بازده سیستماتیک آن را کسب کنند.

صندوق‌های شاخصی می‌توانند شاخص‌های معیار خود را به خوبی نمایندگی کنند؟

بله. برای اثبات این موضوع لازم است که نحوه عملکرد صندوق شاخصی کیان و نمایندگی شاخص هم وزن توسط آن در مقایسه با سال‌های گذشته بررسی شود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاخصی به سه روش کلی به دنبال کسب بازدهی متناسب با شاخص معیار خود هستند. خلاصه این روش‌ها به شرح زیر است:

1- Full Replication: در این روش تمامی شرکت‌های موجود در شاخص مورد نظر، دقیقاً متناسب با وزن هر شرکت خریداری می‌شوند.

2- Synthetic Replication: در این روش برای بدست آوردن بازده برابر با شاخص معیار، به جای خرید خود دارایی‌های پایه‌ی موجود در شاخص معیار، با استفاده از مهندسی مالی دارایی‌های مشتقه مربوط به دارایی‌های پایه به گونه‌ای خریداری می‌شود، که ریسک و بازدهی برابر با شاخص معیار بدست آید. استفاده از این روش در سال 2001 شروع شد اما به دلیل وجود ریسک نکول (Counterparty risk) اوراق مشتقه، اغلب نهادهای ناظر استفاده از این روش را محدود کرده‌اند.

3- Sampling Replication: در این روش به جای خرید تمامی شرکت‌های موجود در یک شاخص، صرفاً تعداد محدودی از آن‌ها با نمونه‌گیری به نمایندگی از کل شاخص خریداری می‌شوند. صندوق شاخصی کیان از این روش برای ایجاد بازدهی مشابه با شاخص هم وزن بورس استفاده می‌کند.

در ادامه نحوه‌ی انتخاب سبد سهامی صندوق شاخصی هم‌وزن کیان شرح داده شده است:

برای نمونه‌سازی عملکرد شاخص هم وزن با توجه به این که خرید تمامی سهام بازار به تعداد مساوی امکان‌پذیر نمی‌باشد (به دلیل مشکلاتی از قبیل حجم کم معاملات برخی از سهم‌ها، دشواری ورود و خروج به آن‌ها و محدودیت حداقل مبلغ معاملات)، تلاش شده با سبک نمونه‎‌گیری لایه‌ای (Stratified sampling) از هر صنعت متناسب با تعداد سهم‌های موجود در آن صنعت نماینده‌ای انتخاب ‌شود و در سبد صندوق شرکت قرار داده ‌شود تا عملکردی مشابه (هم از منظر ریسک و هم از منظر بازده) شاخص هم وزن بدست بیاید. تعداد نماینده‌های هر صنعت متناسب با اندازه‌ی آن صنعت (تعداد سهم‌های موجود در آن صنعت، نه ارزش بازار صنعت) خواهد بود. تعداد سهام موجود در صندوق نیز برابر با 50 عدد می‌شود.

شکل زیر عملکرد فرضی صندوق شاخصی را با فرض وجود 10 سهم در صندوق و 100 سهم در شاخص کل بورس و در 4 صنعت متفاوت به صورت شماتیک نشان می‌دهد:

شماتیک سازوکار عملکرد صندوق

سهم‌هایی که برای صندوق خریداری می‌شوند در صورتی که تعداد سهم‌های قابل انتخاب به حداقل تعداد مذکور در بند فوق (50 عدد) برسند، دارای شرایط زیر خواهند بود:

1) شرکت در 3 سال اخیر سودآور باشد. منظور از سودآوری، شناسایی سود عملیاتی مثبت در گزارش‌های سالانه حسابرسی است. در صورتی که هنوز گزارش‌‌های حسابرسی منتشر نشده باشد، گزارش حسابرسی‌نشده مدنظر است.

2) حداقل سهام شناور آزاد شرکت باید 10% باشد. مرجع تعیین سهام شناور آزاد شركتها،‌ آخرين گزارش «سهام شناور آزاد» منتشر شده توسط سازمان بورس و اوراق بهادار خواهد بود.

3) پس از حذف 5 روز معاملاتی شرکت با بیشترین ارزش معاملات، متوسط ارزش معاملات روزانه شرکت طی 1 سال اخیر بیش از 10 میلیارد ریال باشد. این مبلغ، با توجه به میانگین متوسط حجم معاملات خرد یک سال اخیر به میانگین متوسط حجم معاملات خرد دوره یک سال قبلی، تعدیل شده و برای دوره آتی لحاظ خواهد شد.

4) حداقل سهام شناور آزاد شرکت باید 10 درصد باشد. مرجع تعیین سهام شناور آزاد شركت‌ها،‌ آخرين گزارش «سهام شناور آزاد» منتشر شده توسط سازمان بورس و اوراق بهادار خواهد بود.

5) نماد معاملاتی شرکت در یک سال گذشته در بیش از نیمی از روز‌های معاملاتی، مورد معامله قرارگرفته شده باشد.

در صورتی‌که شرکتی حائز شرایط یاد شده نبود، مدیر صندوق در شرایط زیر می‌تواند خواستار افزوده شدن شرکتی به مجموعه شرکت‌های عضو صندوق شاخصی شود. این امر با تصویب همه اعضای گروه مدیران سرمایه‌گذاری امکان‌پذیر خواهد بود:

- متوسط ارزش معاملات یک ماه اخیر شرکت از 15 میلیارد ریال بیشتر باشد اما همچنان شرکت شرط 3 را احراز نکرده باشد.

- شرکت در آخرین دوره گزارش اجماع تحلیلگران، سودآور پیش‌بینی شده باشد، اما همچنان بند 1 را احراز نکرده باشد. گزارش اجماع تحلیلگران هر فصل توسط مشاور سرمایه‌گذاری پرتو آفتاب کیان تهیه شده و میانگین سود پیشبینی‌شده شرکت‌ها را از دید تحلیلگران رسمی بازارسرمایه ارائه می‌کند.

- شرکت به تازگی عرضه اولیه شده باشد. (سابقه معاملاتی یک‌ساله موجود نباشد.)

- در شرایطی که صنعت جدیدی وارد بورس شده باشد یا شرکتی از دید ماهیت کسب‌و‌کار خود، مشابه نداشته باشد. مانند بموتو که تنها تولیدکننده موتور صنعتی در کشور است که در بورس عرضه شده و در صورت تصویب قانون خاصی که این صنعت را تحت تأثیر قرار دهد، بتواند بازدهی منفی یا مثبت قابل‌توجهی به همراه داشته باشد و در نتیجه بازدهی شاخص هم وزن نیز تغییر قابل‌توجهی داشته باشد.

در صورت غربال شدن بیش از 50 شرکت در فرآیند فوق، مدیر صندوق، به تشخیص و انتخاب خود نسبت به انتخاب حداقل 50 شرکت از میان شرکت‌های غربال شده، اقدام خواهد کرد. این انتخاب بر مبنای تحلیل‌های انجام شده در واحد مدیریت دارایی شرکت مشاور سرمایه‎‌گذاری پرتو آفتاب کیان خواهد بود.

ج- به صورت گذشته‌نگر همواره با اختلاف قابل‌توجهی (از 50 عدد) تعداد سهم‌های بیشتری پیش‌شرط‌های لازم را برای حضور در سبد داشته‌اند. به عنوان مثال در تاریخ تهیه این گزارش 102 سهم از فیلتر اولیه عبور کردند و شرایط ورود به سبد را دارند. در صورتی که زمانی برسد که 50 شرکت از فیلتر عبور نکنند، از شروط پذیرش فوق‌الذکر صرفنظر شده تا تعداد شرکت‌ها به حد نصاب 50 عدد برسد.

در نهایت عملکرد گذشته‌نگر صندوق که در آن شرکت‌ها به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، نشانگر بازدهی تقریباً مشابه صندوق (قبل از کسر هزینه‌ی کارمزد) با شاخص هم‌وزن بوده است.

سایر شرایط مدیریت صندوق شاخصی کیان چگونه است؟

بازبيني در ترکیب شركتهاي عضو صندوق شاخصی هم وزن کیان:

فرآيند انتخاب شركت‌هاي حاضر در صندوق، حداقل هر سه ماه یکبار تکرار می­شود. مقاطع بازبینی 15 فروردین ماه،15 تیر ماه، 15 مهر ماه و 15 دی ماه هر سال است که در این مقاطع شرکت‌های موجود در بازار بورس مورد بازبینی و بررسی قرار گرفته و ترکیب پرتفوی صندوق مجدداً تعیین می­شود.

در صورت وجود عرضه اولیه در فواصل دوره‌های ارزیابی، امکان تغییرات میاندوره‌ای شرکت‌های عضو صندوق شاخصی هم‌وزن کیان نیز وجود خواهد داشت.

بازبيني در وزن شركت‌هاي عضو صندوق شاخصی هم‌وزن کیان:

فرآيند وزن‌دهی به شركت‌هاي حاضر در صندوق، حداقل هر سه ماه یکبار تکرار می­شود. مقاطع بازبینی 15 فروردین ماه،15 تیر ماه، 15 مهر ماه و 15 دی ماه هر سال است که در این مقاطع وزن شرکت‌های موجود در صندوق مورد بازبینی و بررسی قرار گرفته و تعدیل می‌گردند.

نحوه فروش دارایی‌های صندوق

در صورتی که به واسطه‌ی ابطال‌ واحدها، نیاز به خروج منابع از صندوق بوده و منابع نقد پاسخگو نباشد، در اولین روز کاری پیش‌رو از تمامی سهم‌های موجود در صندوق به نسبت مساوی و به مقدار مورد نیاز (حداقل برابر با منابع مورد نیاز) به فروش می‌رسد.

موارد خاص:

مدیریت صندوق شاخصی هم‌وزن کیان مي­تواند وزن نهايي هر شركت در شاخص را نسبت به اوزان پيشنهادي شركت‌ها حداكثر تا 2% تغيير دهد. اين كار با توجه عواملي نظير نقدشوندگي، جذابيت شركت و قابليت سرمايه­پذيري به تشخیص مدیر صندوق شاخصی قابل انجام است.

جمع‌بندی

در این مطلب به بررسی صندوق شاخصی هم وزن کیان پرداختیم. این صندوق قرار است از 24 اردیبهشت تا 4 خرداد ماه امسال پذیره‌نویسی شود. صندوق شاخصی هم وزن کیان اولین صندوق از نوع هم‌وزن است و ویژگی‌های خاص خود را دارد. صندوق شاخصی هم وزن کیان از طریق کارگزاری‌ها و به صورت آنلاین قابل خریداری است.