چرا فکر‌ کردن به آینده سخت است؟

  • اشتراک‌گذاری
  • 181
  • 0
چرا فکر‌ کردن به آینده سخت است؟

وقتی به آینده فکر می‌کنیم، به‌نظر عجیب می‌آید که چرا نمی‌توانیم به‌گونه‌ای رفتار کنیم که به نفع‌ آینده‌مان باشد. باید توجه کنیم که منافع آینده به‌اندازه منافع حال اهمیت دارد. با این حال، چرا برای مغز ما درک این موضوع تا این حد مشکل است؟ سرمایه گذاری برای آینده نیاز به شناخت ریشه‌های تفکر در انسان دارد.

برنامه ذهن در سرمایه گذاری برای آینده

مطابق با یافته‌های اخیر علوم اعصاب شناختی، ذهن ما درباره آینده مشابه زمانی فکر می‌کند که درباره افراد کاملا غریبه می‌اندیشد. هنگامی که ما درباره خود فکر می‌کنیم، ناحیه‌ای در مغز به اسم MPFC شروع به فعالیت کرده و هنگامی که به دیگران می‌اندیشیم، فعالیت در این ناحیه کم می‌شود و وقتی به کسی فکر می‌کنیم که هیچ نقطه مشترکی با او نداریم، میزان فعالیت این ناحیه کم‌تر هم می‌شود. بنابراین، هر چقدر به آینده دورتری فکر می‌کنیم، شاهد فعالیت کمتری در MPFC هستیم. به بیان دیگر، مغز ما طوری رفتار می‌کند که گویی خودِ آینده ما فردی است که به‌خوبی او را نمی‌شناسیم و اهمیت زیادی به او هم نمی‌دهیم. این مسئله به یک معنا با شهودمان سازگار است. امیلی پرونین روانشناس دانشگاه پرینستون آمریکا در این رابطه بیان می‌کند که یک تفاوت معنادار میان شیوه تفکر درباره خودمان و درباره دیگران، چگونگی توانایی ما برای تجربه افکار و احساسات‌مان است: «ما افکار و احساسات‌مان را به‌صورت درونی تجربه می‌کنیم در حالی که درباره دیگران تنها ممکن است بدانیم که افکار یا احساسات‌شان چیست. بنابراین خودِ آینده و خودِ گذشته بیشتر شبیه فرد دیگری هستند تا خودِ حال زیرا که نمی‌توانیم احساسات خودِ آینده و خودِ گذشته را مشابه احساسات خودِ حال تجربه کنیم»

آیا می‌توانیم درباره سرمایه گذاری برای آینده کاری انجام بدهیم؟

برای اینکه بتوانیم پس‌انداز بیشتری برای آینده‌مان انجام داشته باشیم، باید به ذهن‌مان یک حقه بزنیم که با خودِ آینده‌مان هم‌دردی بیشتری کند. اگر به خودمان بیاموزیم که افکار و احساسات‌ خودِ آینده‌مان را تجربه کنیم، آیا می‌توانیم تصمیم‌گیری‌های مالی بهتری انجام دهیم؟ پاسخ این سوال مثبت است.

سرمایه گذاری برای آینده

در یک مطالعه اقتصاد رفتاری، به گروهی از دانشجویان تصویر ۵۰ سال بعدشان به آن‌ها نشان داده شد در حالی که به گروه دوم تنها تصویر حال ‌آن‌ها ارائه شد. افراد حاضر در گروه اول گزارش کردند که تمایل دارند ۳۰% پس‌انداز بیشتری نسبت به گروه دوم برای بازنشستگی خود انجام دهند. ماگنوس هرشفید، یکی از نویسندگان این پژوهش، بیان می‌کند که «درسی که از این مطالعه می‌توانیم یاد بگیریم این است که تا می‌توانیم خود آینده‌مان را برجسته کنیم تا قادر باشیم تصمیم‌های بهتری بگیریم و بهتر به سرمایه گذاری برای آینده تصمیم بگیریم.»

تهیه فهرستی از علاقمندی ها

حال سوال این است که چگونه این کار را انجام بدهیم؟ دکتر جین مک‌گانیگال از دانشگاه استنفورد پیشنهاد می‌کند که درست‌کردن یک فهرست از علاقه‌مندی‌ها مثل غذا، مسافرت، ماشین و غیره، می‌تواند کمک کند. حداقل هفته‌ای یکبار در مورد آینده آن‌ها جستجو کنید؛ یک مقاله یا یک یادداشت بخوانید یا یک فیلم ببینید. با این کار قادر خواهید بود آینده علاقه‌مندی‌های خود را تصویر کنید. یک راه دیگر برای اینکه بتوانیم آینده‌مان را اولویت خود قرار دهیم، استفاده از پتانسیل «گزینه پیش‌فرض» است. ریچارد تیلر، برنده جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۷، می‌گوید که «یکی از درس‌های مهم از اقتصاد رفتاری این است که مردم تنها زمانی پس‌انداز می‌کنند که این امر به‌صورت خود‌کار اتفاق بیفتد. اگر می‌خواهید به مردم کمک کنید تا به اهداف‌شان برسند و سرمایه گذاری برای آینده هوشمندانه‌تری داشته باشند، انجام آن را برایشان ساده کنید». در همین راستا، دان آریلی، استاد اقتصاد رفتاری در دانشگاه دوک، بیان می‌کند که «ما باید ۲۰ تا ۲۵ درصد از حقوق‌مان را به‌صورت مستقیم و بدون انجام کار خاصی از حساب جاری به حساب پس‌انداز‌مان منتقل کنیم. انجام این کار نباید مستلزم فکر و کار زیاد باشد»