تفاوت سرمایه گذاری با پس انداز چیست؟

عده بسیاری از مردم به اشتباه پس انداز و سرمایه گذاری را به یک شیوه معنی می‌کنند. اما این دو فعالیت مالی با یکدیگر بسیار تفاوت دارند. تفاوت موجود در سرمایه گذاری و پس انداز موجب می‌شود افراد در بازه‌های زمانی طولانی مدت دچار ضرر‌های مالی شوند.

ضرر مالی فقط به معنی از دست دادن بخشی از سرمایه نیست بلکه گاهی اوقات عدم استفاده از پس انداز برای سرمایه گذاری مناسب موجب می‌شود افراد سودی از بازار کسب نکنند. برای روشن‌تر شدن این موضوع ابتدا به بررسی تعریف سرمایه گذاری و پس انداز می‌پردازیم.

پس انداز چیست؟

پس انداز در واقع مقدار وجهی از درآمد افراد است که بعد از کسر هزینه‌های روزمره برای آنان باقی می‌ماند. این مقدار وجه اصولا برای مواقع مهمی همچون بیماری یا مسافرت کنار گذاشته شده است. این مبالغ یا در یک حساب بانکی به صورت قرض الحسنه گذاشته شده یا به صورت وجه نقد در منزل نگه‌داری می‌شود.

سرمایه گذاری چیست؟

در پاسخ به اینکه سرمایه گذاری چیست؟ باید گفت که سرمایه گذاری به معنی هزینه کردن پس اندازها برای کسب سود و درآمد در آینده است. به این صورت که افراد ترجیح می‌دهند از مصرف حال حاضر خود بگذرند تا بتوانند در آینده با کسب سود از سرمایه گذاری خود، قدرت خرید بالاتری داشته باشند. سرمایه گذاری انواع مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان سرمایه گذاری در بورس، طلا، دلار، خودرو، مسکن یا حتی بانک را نام برد.

تفاوت سرمایه گذاری و پس انداز

ریسک

پس‌انداز با سرمایه گذاری چند تفاوت اساسی دارد اما مهم‌ترین تفاوتی که بین این دو وجود دارد، ریسک است. سرمایه گذاری در هر بازاری همیشه با ریسک همراه است، البته باید توجه داشت که مقدار ریسک در برخی بازارها بیشتر است. اما در پس‌انداز هیچ گونه ریسکی برای از دست دادن سرمایه وجود ندارد.

وجود تورم

تورم بلای جان پس اندازها است. هنگام اوج گرفتن تورم اولین چیزی که ارزش خود را متناسب با رشد عمومی قیمت‌ها از دست می‌دهد، پس انداز نقدی خانوارها است. زیرا این وجوه پس انداز شده امکان رشد ارزش را در چنین مواقعی نخواهند داشت.

اما وجوهی که در جای خوبی سرمایه گذاری شده‌اند در هنگام وجود تورم می‌توانند متناسب با رشد عمومی قیمت‌ها، درآمد‌زایی متناسبی داشته باشند و حتی گاهی بیش از تورم سود دهند. این درآمد‌زایی باعث می‌شود که مبلغ سرمایه گذاری شده با وجود تورم ارزش خود را از دست ندهد و حتی عایدی هم داشته باشد.

نقد شوندگی

همانگونه که گفته شد پس اندازها یا در یک حساب قرض‌الحسنه در بانک هستند یا به صورت وجه نقد در منزل نگه‌داری می‌شوند. به همین دلیل اگر فرد به این پول نیاز داشته باشد به آسانی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند در نتیجه نقدشوندگی پس انداز بسیار بالا است.

اما هنگامی که فردی وجوه خود را در بازار خاصی سرمایه گذاری کند دیگر این وجه سرمایه گذاری شده مانند یک پس‌انداز نقدشوندگی بالایی ندارد. بلکه باید فروخته شود و پول آن به فرد برگردد که کمی زمان می‌برد.

سوددهی

با توجه به ماهیت پس اندازها، در یک اقتصاد تورمی، آنها در بلندمدت سوددهی خوبی برای صاحب خود ندارند. اما سرمایه گذاری می‌تواند در بلندمدت به سود فرد بینجامد. البته به شرط این که به خوبی و در جای مناسبی سرمایه گذاری شود. در نتیجه این سرمایه گذاری است که می‌شود از آن انتظار کسب سود داشت.

شرایط خاص

پس انداز کردن همیشه هم نامناسب نیست، زیرا ممکن است فرد در طول زمان با مشکلاتی همچون بیکار شدن روبرو شود. در این زمان پس انداز باعث می‌شود فرد با خیال راحت‌تری به دنبال کار بگردد. از طرفی این پس انداز صورت گرفته ممکن است در طول زمان قدرت خرید خود را از دست بدهد و ارزش آن کاهش یابد. در نتیجه افراد برای تصمیم گرفتن در مورد پس انداز یا سرمایه گذاری ابتدا باید شرایط کاری و زندگی خود را کامل بسنجند و سپس در مورد پس انداز یا سرمایه گذاری تصمیم بگیرند. به علاوه آنها باید شرایط تورمی و میزان تورم را نیز در نظر بگیرند.

جمع بندی

خانوارها بصورت ماهانه یا روزانه درآمد‌هایی دارند. بعد از کسر کردن هزینه‌های ضروری ماهانه، مقداری وجه برای آن‌ها باقی می‌ماند. خانوارها می‌توانند این وجوه را پس انداز کنند یا اینکه آن را در بازاری متناسب با بودجه خود سرمایه گذاری کنند. بعضی از مشاغل هم هستند که روزانه درآمدی به دست می‌آورند.

آنها می‌توانند درآمد انتهای روز را در گزینه‌ای مانند صندوق درآمد ثابت کیان سرمایه گذاری کنند. از تفاوت‌های اصلی سرمایه گذاری و پس انداز می‌توان به ریسک اشاره کرد. زیرا پس‌انداز عموما ریسک از دست دادن سرمایه را ندارد اما هر گونه سرمایه گذاری متناسب با بازار آن ممکن است ریسک‌هایی برای فرد سرمایه گذار داشته باشد. از سویی دیگر نقدشوندگی پس انداز بسیار بالا است و نقدشوندگی وجوه سرمایه گذاری شده پایین است.