انواع دارایی جاری و غیر جاری در ترازنامه مالی

کنش‌ها و فعالیت‌های اقتصادی هر شرکت بدون صورت‎های مالی قابل اندازه‌گیری و سنجش نیستند. صورت های مالی به عنوان مکتوباتی که دارایی‌های شرکت را در خود دارند می‌توانند انواع دارایی‌های جاری و غیرجاری شرکت را نشان دهند. ترازنامه‌های مالی که مجموع این صورت‌ها را نشان می‌دهند نمایشگر وضعیت مالی شرکت هستند. بدون داشتن صورت مشخص از دارایی‌ها نمی‎‌توان از توان شرکت برای ادامه مسیرهایی که برای پیشرفت انتخاب کرده است باخبر شد.

شرکت‌ها دارای منابع اقتصادی مشخص هستند و تملک آن‌ها و قدرت نقدینگی‌شان نشان‌دهنده تسلط آن‌ها بر تصمیمات و فعالیت‌های‌شان است؛ بنابراین آشنایی با مفهوم انواع دارایی‌ها اهمیت دارد. در ادامه به بررسی زوایای مختلف انواع دارایی‌ها و تعریف آن‌ها خواهیم پرداخت.

انواع دارایی در حسابداری چیست؟

پیش از توضیح انواع دارایی بهتر است که تعریف دقیقی از دارایی در حسابداری ارائه دهیم؛ دارایی در حسابداری را می‌توان منابعی دانست که برای آینده شرکت منافع اقتصادی دارند. به این معنی که ارزش اقتصادی دارایی‌ها این قابلیت را ایجاد می‌کند که بتوان آن‌ها را خرید و فروش کرد.

زمانی که شرکت‌ها تصمیماتی برای فعالیت‌های‌شان داشته باشند می‌توانند دارایی خود را با فروش به دارایی دیگری که همگام با اهداف‌شان هست هم‌تراز کنند. اما دارایی‌ها در حسابداری چند نوع دارد. انواع دارایی در حسابداری با توجه به توضیحی که دادیم در سه دسته‌بندی قرار می‌گیرند؛ وجود فیزیکی، قابلیت تبدیل و روش استفاده.

دارایی در حسابداری بر مبنای قابلیت تبدیل

دارایی در حسابداری که مبنای آن قابلیت تبدیل باشد به دو دسته ثابت و جاری تقسیم می‌شوند. دارایی ثابت، دارایی‌هایی هستند که به آَسانی قابل تبدیل به وجه نقد نیستند. این دسته از دارایی‌ها به نام‌هایی مانند بلندمدت و غیرجاری هم معروف هستند. زمین، تجهیزات، حق اختراع، ماشین آلات و علائم تجاری از نمونه‌های دارایی‌های ثابت هستند. دارایی‌های جاری (Current Asset) به دارایی‌هایی مانند وجه نقد که در اختیار شرکت برای تامین نیازهای اساسی است،

شبه نقد، مانند سپرده‌های غیردیداری و مدت‌دار و سپرده‌های کوتاه‌مدت، موجودی کالاها در انبار شرکت، بدهی بدهکاران و اوراق بهادار قابل فروش می‌گویند.

دارایی در حسابداری بر اساس وجود فیزیکی

دو نوع از انواع دارایی در حسابداری برمبنای وجود فیزیکی داریم؛ نوع ملموس و نوع غیرملموس. نوعی که به آن ملموس می‌گوییم همان دارایی‌های قابل مشاهده هستند. دارایی‌های مشهود (Tangible Asset) به دو دسته جاری و ثابت تقسیم می‌شوند. دارایی‌های ثابت مانند زمین، ماشین آلات و زمین و اموالی که قابل مشاهده و لمس هستند و دارایی‌های جاری مشهود به فهرست کالاهای موجود در انبار شرکت اشاره دارد.

گفتنی است که این کالاها به سه دسته استهلاک پذیر، استهلاک ناپذیر و نقصان پذیر تقسیم می‌شوند. دارایی‌های غیر ملموس یا غیر قابل مشاهده به دارایی‌هایی مانند حق ثبت اختراع، سرقفلی، برند و حق رای اشاره دارد.

تعریف دارایی در حسابداری بر مبنای روش استفاده یا کاربری

تعریف دارایی در حسابداری را می‌توان با یک دسته بندی شروع کرد. این قسمت از دارایی در حسابداری به دو دسته دارایی غیر عملی و عملیاتی تقسیم می‌شود. دارایی‌های عملیاتی در خرید و فروش‌های روزانه شرکت قرار دارند. به عنوان مثال می‌توان محصولات یک شرکت را دارایی‌های عملیاتی در نظر گرفت. دارایی غیر عملی هم که در معاملات روزانه دخالتی ندارند به دارایی‌هایی گفته می‌شود که شرکت در زمانی به آن‌ها رجوع می‌کند که نیاز به برآورده کردن خواسته‌هایش در آینده دارد. شناخت انواع دارایی در شناسایی سرمایه های سازمان و تصمیم گیری برای سرمایه گذاری های آینده بسیار ضروری است و نمی توان از آن چشم پوشی کرد.